"Nobel Edebiyat Ödülü’nü otuz yıl içinde kazanacak’"
"Portekiz edebiyatı ondan öncesi ve sonrası olarak ayrılacak"
New Yorker’da yayınlanmış harika bir eleştiri, Jose
Saramago Ödülü ve ülkesinde daha başka pek çok ödül kazanmış olduğunu okuyunca
doğrusu okumadan duramadım, bu yazarı artık ben de tanımalıyım dedim. Kırmızı
Kedi Yayınevi’nden Türkçesi çıkan Kudüs romanı ayrıca, gelmiş geçmiş en önemli
romanların listelendiği "Ölmeden Okunması Gereken 1001 Roman" arasına da
girmişti. En azından benim tanıdığım, Fernando Pessoa ve Jose Saramago gibi
ustalar yetiştirmiş Portekiz edebiyatının Tavares öncesi ve sonrası diye
ayrılması teklifi bile yeterince iddialı idi.
Gonçalo M. Tavares’i sonunda okumuş olmaktan gerçekten
memnun oldum. Romanın nerede geçtiği açıkça belirtilmiyor ama isimlerin
ve olayların yaptığı çağrışımlar, Mezmur 137’nin leitmotiv olarak kullanılması
bize bazı ipuçları veriyor, ama olayları günümüze de taşıyor. Farklı bir vahşet
sorgulaması yapılırken, zeka, sevgi, tarih, deli / akıllı tanımlamaları
için de farklı yorumlar getiriliyor.
İlahi adalet ve yeni bir "tarihin" sonu için yazılmış
oldukça politik bir roman.
Ayrıca
son zamanlarda maliyetleri düşürmek için bazı yayınevlerinin yapmaktan
vazgeçtikleri ve bu sebeple son basılan kitaplarına yansıyan hatalar ile
okuyucunun okuma keyfini kaçıran SON OKUMA faaliyetinden kaçınmayan Kırmızı
Kedi Yayınevi’nden Tavares’in diğer kitaplarını da yayınlamalarını heyecanla
bekliyorum.
Gonçalo M. Tavares’in Kudüs romanı, geçenlerde blogumuzda
yayımladığımız Postmodern Roman kategorisinin altına not edebileceğiniz bir
eser.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder