Edebiyat Dosyası 4 | Postmodern Roman

•  2. Dünya Savaşı sonrası.
•  1950’lerde Fransa’da, 1960’larda Amerika ve İngiltere’de, daha sonra; İtalya, Almanya, Latin  Amerika’da gelişti.
•  Romanın işlevi gerçekliği yansıtmak değildir.
•  Nabokov, A. Robbe – Grillet, Vonnegut, John Fowles, Calvino, Thomas Pynchon, Borges.
•  Kurmaca sorununu konu haline getirirler. Postmodernist yapıtlar üstkurmaca (metafiction) özelliğine sahiptir. Roman türünün yerleşmiş konvansiyonlarını vurgulayıp parodisini yaparlar. Önsözle, eleştiri ile alay gibi. 
•  Romanın uydurma olduğunun altını çizer.
•  Sanatı bir tür oyun olarak görür. Yazar kurgulama eylemini okura bir oyun gibi seyrettirir. 
•  "Oyun için oyun", "kurgulama için kurgulama", "Öykü, sizin de oynayabilmeniz için oynanan bir oyundur." (Daha önce Freud, sanatın çocukluktaki oyunun yerini tuttuğunu söylemişti.)
• Postmodern bir özellik de çerçeve sorunudur. Öykü içine öyküler yerleştirerek çerçeve kurma oyunları yaparlar.
• Çeşitli dillere, üsluplara; (Osmanlıca, Türkçe, Öztürkçe) çeşitli söylemlere (biyografi, ansiklopedi, günlük, şiir, tiyatro, mektup) yer verilir.
• Başka bir yapıtı ya da yapıtın bir parçasını başka bir bağlamda taklit ederler, yani pastiş kullanırlar.
  
  
  
  
  
  
  Yararlanılan Kaynaklar:
  Berna Moran – Türk Romanına Eleştirel Bakış Cilt 2 , sayfa 261 – 290
  
  
  
  
  
  
  
  
  

  

  
  

  Romanların geçirdiği değişimi kullandığımız fotoğraflar da yansıtıyor diye düşündük.