Kırım gezimizin en çekici yerlerinden biri elbette Giray
Hanları’nın sarayı idi. Puşkin Dekabristlere (*) yakınlığı sebebiyle
yaşadığı Güney sürgününde ( Kafkasya,
Kırım, Moldavya ), Bahçesaray’a geldiğinde Kerim Giray Han’ın tutsak Mariya
Pototskaya’ya olan aşkının hikayesini dinler ve epik şiiri
Bahçesaray Çeşmesi’ni yazar.
Çeşmenin yanına geldiğimiz zaman yerel rehberimiz Maria,
güzel bir Türkçe ile, bize şiirin aşağıdaki bölümünü okuyarak çoğumuzun
gözlerini yaşartmayı başarmıştı. Bu güzel anı sizlerle paylaşmak istedik.
Bahçesaray Çeşmesi
Savaş ateşiyle yakıp yıktı
Kafkasya’ya yakın diyarları
Ve dirlikli kasabalarını Rusya’nın,
Han döndü Kırım toprağına
Ve anısına bahtsız Mariya’nın
Mermerden bir çeşme yaptırdı,
Sarayın köşesinde yalnız başına.
Haç ile çatılmış üzerinde
Müslümanların hilali
(Kuşkusuz atılgan bir simge
Acıklı kusuru bilisizliğin).
Bir yazıt: Yılların kemirmesiyle
Henüz silinmemiş yazısı.
Yazın yabancı hatları ötesinde
Mermerde şırıldıyor su.
Ve soğuk gözyaşlarının çisesiyle
Damlıyor asla susmaksızın.
Böyle ağlar yas günlerinde
Bir ana savaşta düşen oğlu için.
Genç kızları bu ülkenin
Eskinin söylencesini öğrendiler,
Ve kederli anıtına o devrin
Gözyaşı çeşmesi dediler.
Aleksandr Puşkin, yayımlanışı 1821-23, Çeviren Azer Yaran
Ne yazık ki artık kapanmış olan İyi Şeyler Yayıncılık,
1995
Çeşme ile ilgili Sadi de şöyle yazmış:
Bu çeşmeye benim gibi nicesinin yolu düştü;
ama onların kimileri artık yok, öbürleriyse
daha uzak erimlere seyahat ediyor.
(*) Dekabristler: Toprak köleliğinin kaldırılması, üniter
cumhuriyet ya da anayasal monarşi kurulması amacıyla örgütlenen Rus
devrimcileri. Düşüncelerinin kökünün Büyük Petro’ya dayandığını söylüyorlardı.
1825 yılında Çarlığı devirme girişimleri başarılı olmayınca idamlar ve kitlesel
sürgünlerle cezalandırıldılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder