PERU 1

Peru; And Dağları, Amazon Ormanları, Titicaca Gölü, çölleri, Pasifik Okyanusu'ndaki kıyı şeridi ile doğal yapısı çok çeşitlilik gösteren bir ülke. Peru'da nüfusun yarısını oluşturan İnka sülalesinin halkı, Keçuva yerlileri dağlık; İnka öncesi Tiahuanaco kültürünün halkı olan Aymara'lar ise Titicaca Gölü çevresinde yoğunlaşmışlar. İber-Yerli karışımı Mestizolar, beyazlar, siyahlar ve Asyalılar - özellikle Japonlar - bu ülkenin diğer halkları. Keçuva ve Aymara dilleri de İspnayolca gibi resmi dil. Halkın %90'ı Katolik.

Dağlık ve yüksek bölgelerde anden adı verilen teraslarda tarım yapma çok eski zamanlardan beri devam ediyor. Teraslar hem toprak kaymasını önlüyor, hem de ekilebilir araziyi artırıyor. Mısır ve patatesin pek çok türü yetiştiriliyor. Evlerde fermente edilmiş mısır içkisi çiça yapılıyor. Ürünleri dondurarak depolamak çok yaygın. Örneğin patatesi tarlada sulayıp, dondurup depoluyorlar, kullanmadan bir gün evvel suya koyup çözüyorlar. Kinoa proteini ve kalsiyumu çok yüksek bir bitki. Çok besleyici olduğu için İspanyollar tarafından ekimi yasaklanmış, çiçekleri kırmızı olduğu için de ekilip ekilmediği kolaylıkla kontrol edilebilmiş. Koka yaprağı binlerce metre yüksekte yaşayabilmelerini kolaylaştıran, Perulular için hayati bir nebat. Ayrıca açlık ve susuzluk hissini de alıyormuş. Çiğneyerek veya çayını içerek kullanıyorlar. Uyuşturu ile mücadele adına Amerikalıların uçaklarla tarlalara zehir atması ile mücadele etmeye çalışıyorlar. İhraç ürünleri arasında deniz kanatlılarının gübresi guano ve balık yemi, tavuk besini, gübre olarak kullanılabilen balık unu önemli yer tutuyor.

Kinoa tarlası kırmızı rengi ile kendini belli ediyor.

 

18. yüzyılda Kral II. Carlos'un kadınların saçlarını ikiye ayırıp örmeleri için vermiş olduğu emirden beri bu saç modeli korunuyor. Kadınların giymekte oldukları fötr benzeri şapkanın ise İngilizlere özenme ile ilgili olduğu söyleniyor. Saç örgülerine takılan el işi tokalar, büzgülü, jiponlu etekler, şapkalar, desenli, renkli giysiler ve ponçolarla baştan aşağı ilginç kostümleri her yerde görmek mümkün.

Perulu kadınlar kıyafetlerini kendilerine yakıştımış olmalılar. Artık bir zorunluluk olmamasına rağmen saç örgülerini ve şapkalarını koruyorlar. Kıyafetleri turistik değil, gündelik.